درمان خارش پوست

برای درمان خارش، اول باید علت آن را فهمید و بدون این مهم، فائق آمدن بر خارش بسیار مشکل است. اما برخی اقدامات وجود دارد که می توانند به تخفیف خارش کمک کنند، مثلا خنک نگه داشتن محیط و پرهیز از حمام داغ و لباس پشمی.

خشکی پوست یکی از علل مهم خارش است، لذا در بیمارانی که از خشکی پوست  رنج می برند، چرب نگه داشتن پوست برای تخفیف خارش اهمیت بسیاری دارد

در افراد مسن که در فصل سرما، دچار خارش پوست می شوند، خشکی یک علت مهم و شایع است که باید مراقب استفاده از شوینده های نامناسب پوست و استحمام مکرر که باعث خشکی پوست می شوند بود و مرتب از کرم مرطوب‌کننده استفاده نمایند.

برخی داروهای موضعی می توانند موجب کاهش خارش های موضعی شوند، مانند بی حس کننده های موضعی (مثل کرم لیدوکائین یا ژل بنزوکائین) و برخی آنتی هیستامین های موضعی مثل کرم داکسپین.

محلول های موضعی حاوی کامفور یا فنتول نیز می تواند خنک کننده و تخفیف دهنده خارش باشند.

کورتون موضعی در برخی موارد که علت خارش، التهاب است مثل اگزما می تواند مفید باشد. کرم یا لوسیون کالامین نیز می تواند مفید باشد.

باید توجه داشت که تمام داروهای موضعی گاهی می توانند خود موجب ایجاد آلرژی و حساسیت و تشدید خارش شوند، بنابراین مصرف این داروها باید زیر نظر پزشک و متخصص پوست باشد تا بتواند اتفاقات احتمالی را مدیریت نماید.

از نظر داروهای خوراکی، داروهای آنتی هیستامین از شایع ترین داروها برای تخفیف خارش می باشند. بسیاری از این داروها خواب آور بوده و به خصوص در افرادی که رانندگی می کنند یا در افراد مسن باید بسیار مراقب بود.

از برخی داروهای مخدر مثل نالوکسان و نالترکسون نیز اثرات ضدخارش دیده شده است و در نهایت از نور درمانی نیز می توان در برخی خارش ها استفاده کرد. مثلا در بیماران مبتلا به اگزمای سرشتی یا بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه.

به یاد داشته باشید که هر نوع دارویی (چه موضعی و چه خوراکی) باید تحت نظر پزشک مصرف شود و از مصرف خودسرانه آنها خودداری کرد.

اگر دچار خارش پوستی هستید و علت آن را نمی دانید پزشک متخصص پوست می تواند با پیدا کردن علت خارش (ناشی از بیماری پوستی یا غیر پوستی)، به رفع یا حداقل تخفیف خارش شما بسیار کمک کند.

برای دیدن مطالب بیشتر کافیست کلیک کنید

التهاب لوزه ها

در حال حاضر ثابت شده است که اولا اعضای لنفی در گلو نقش مهمی را در ایمنی بدن دارند. ثانیا برداشتن لوزه و آدنوئید تاثیر چندان زیادی در کاهش عفونتهای مجاری فوقانی ندارند. برداشتن لوزهها و آدنوئید در اطفالی که دچار نقص سیستم ایمنی (هیپوگاماگلوبولینمی )‌هستند نه تنها سودمند نیست بلکه مضر نیز می باشد.

مواردی که عمل لوزه با صلاحدید پزشک مربوط ممکن است انجام شود، عبارت است از

    عفونتهای حاد چرکی تکرار شونده لوزه ها
    هر عفونت با تب بالا در لوزه بچه ها که منجر به تشنج شود.
    عفونتهای مزمن لوزه که به درمانهای دارویی جواب ندهد.
    بوی بد دهان که به علت مشکلات معده و دندانی نباشد.
    بزرگی یک طرفه لوزه مشکوک به بدخیمی
    آبسه اطراف لوزه.
    بزرگی لوزه ها در اثر عفونتهای باکتریال که به درمان طبی پاسخ نداده و انسداد راه هوایی حاد ایجاد کند.
    وقفه تنفسی هنگام خواب و تنفس با دهان باز در شبها
    بزرگی لوزه ها در حدی که در خط وسط به هم برسند.
    اختلال در اکسیژن رسانی به سبب انسداد راه هوایی ناشی از بزرگی لوزه ها که به عوارض ریوی بینجامد.
    اختلال در رشد عمومی به خصوص در بچه ها
    اختلال در گفتار ناشی از بزرگی لوزه ها و آدنوئید
    اختلال در رشد استخوانهای فک و صورت به علت تنفس در دهانی طولانی مدت در بچه ها.
    لوزه ها حفره حفره که باعث گیر کردن مواد غذایی در داخل آنها شود.

چه زمانی عمل برداشتن آدنوئید انجام می گیرد؟

مواردی که عمل برداشتن آدنوئید با صلاحدید پزشک مربوط ممکن است انجام شود عبارت از :

    عفونتهای چرکی مکرر آدنوئید
    خروپوف کردن دائمی شبانه به دلیل بزرگی آدنوئید
    تنفس دهانی هنگام خواب
    عفونت مزمن گوش میانی که به علت بزرگی آدنوئید باشد.
    وقفه تنفسی هنگام خواب
    اختلال در اکسیژن رسانی به سبب انسداد راه هوایی ناشی از بزرگی لوزه ها که به عوارض ریوی بینجامد.
    اختلال در بلع یا گفتار
    اختلال در رشد استخوانهای فک و صورت
    سینوزیت مزمن بیش از ۳ تا ۵ باز به علت بزرگی آدنوئید در بچه ها

چه عواملی در عمل لوزه و آدنوئید موثر می باشد؟

    سرماخوردگی
    داشتن تاریخچه اختلال خونی در بیمار یا بستگان
    اختلال در بلع غذا
    باز بودن دهان در شب ها و تو دماغی حرف زدن
برای دیدن مطالب بیشتر کافیست کلیک کنید